AFAD idaresinde afetle ilgili önemli eğitimler alan insanların olması gerektiğini vurgulayan Sevda Güner, “İzmir AFAD’da, kan gördüğü için bayılan kişi, arama-kurtarmacıydı. Birebir vakitte yükseklik korkusu ve karanlık korkusu olan arama-kurtarmacalar işe alınmıştı” dedi.
Güner, Van sarsıntısının akabinde AFAD işçisine ait müşahedesini şöyle anlattı:
“İzmir AFAD’da, kan gördüğü için bayılan kişi, arama-kurtarmacıydı. Tıpkı vakitte yükseklik korkusu ve karanlık korkusu olan arama-kurtarmacalar işe alınmıştı. Fizikî olarak koşamayacak, kilolu, bir yere sığamayacak beşerler. Baktığında, AFAD çalışanının ruhsal testten, inanılmaz eğitimlerden geçmesi gerekiyor. Oraya girmenin çok güç olması gerekiyor. AFAD çalışanında ben, kan tutan, yükseklik korkusu olan insanların alındığını görmüştüm ve umarım her şey değişir demiştim. Bugün ile o gün ortasında hiçbir şeyin değişmediğini göreceksiniz.”
Van depremindeki aksaklık son sarsıntılarda de görüldü
Van zelzelesinde gördüğü aksaklıkların benzerinin Kahramanmaraş merkezli zelzelelerde de gördüğünü belirten Güner, şunları söyledi:
“O vakit da yardımların nereye nasıl gideceği, nerede hangi eksikliklerin olduğunu yönlendiren uyum takımları yok, bugün de burada yok. Küçük ve büyüklüğü fark etmiyor zelzelenin. Zekası tıpkı. Orada da özürlü bireyleri olan ailelere öncelik verilmesi gerekiyordu, burada da çadırla ilgili uyum yoktu. Zati önemli bir çadır skandalı ortaya çıktı. Bütün yerlerden tıpkı anda haber alabilecek ve koordine edebilecek merkezler, gruplar yoktu. Burada da yoktu.”
Güner, Kahramanmaraş sarsıntılarında de kriz sonrası sürecin de yönetilemediğini savundu ve şunları söyledi:
“Depremin ruhsal ve sosyolojik, finansal sonuçların, profesyonel gruplarca planlanıp, yol haritası haline getirilip uygulanması gerekiyor. Her ile göç eden afetzedelere danışmanlık yapabilecek merkezler oluşturulması lazım. Beşerler kendini çaresiz hissetmemeli. Yapıları ivedilikle insanlara kavuşturalım derken ikinci bir yanlışa gidilmemesi gerekiyor. İnsanlarda ‘Bundan sonra biz ne olacağız, hayatlarımıza geri dönecek miyiz’ meçhullüğü var.
Bu belirsizlik, her bakanlığın kendi üzerine düşen yapısı ile bir arada giderilmeli, halkla irtibat kurularak itimat algısı gönderilmeli. Bundan sonra her şey, halkın takip edebileceği bir biçimde şeffaf yapılmalı. Beşerler, nerede nasıl yaşayacakları ile alakalı bilgi sahibi olmalı. Ülkede artık hengame bırakılıp, bundan sonraki süreçte hiçbir siyasi iktidarın asla değiştirmeyeceği, asla dönüştüremeyeceği, insan hayatını odağına koyan yapılaşmadan alın, insan yetiştirmeye kadar önemli devrimsel kanunlar çıkması lazım.”